Vanuit El Rocio zijn we op maandag 20 maart naar Ronda gereden. Ronda is een stadje in de bergen tussen Sevilla en Malaga , het oude centrum gelegen op een steile rotswand. Het hoort tot de “must see” plekken in Spanje die elk jaar door duizenden bezocht worden. De route ernaartoe is al behoorlijk bergachtig met mooie landschappen.

De camping ligt op 1,5 km afstand van het stadje, dus we gingen op de fiets. De heenweg ging snel, alles bergaf. De terugweg werd wat lastiger.

Het stadje heeft wat mooie oude gebouwen en een heel hoge oude brug. De gebouwen op de rand van de enorme steile rots is een mooi gezicht. Het was niet druk, alleen een paar aziatische reisgroepen, allen getooid met bijzondere hoedjes tegen de zon en de onvermijdelijke selfiestick.

In een paar uur hadden we alles wel gezien en na een drankje op een zonnig terrasje zijn we teruggefietst naar de camping.

We zijn dit jaar in spanje al vele nationaliteiten tegengekomen, ook van Guernsey en Jersey, een enkele Noor, Fin of Zweed, maar in Ronda stond een camper met mensen uit Noord Ierland.

Op dinsdag zijn via alweer een mooie bergroute naar Torre del Mar gereden, een kustplaatsje 50 km ten oosten van Malaga.

We zagen het onderweg en al eerder in Spanje: takken en afval na het snoeien van alle soorten bomen wordt verbrand. Niet alleen de gewone spanjaard verbrandt zijn houtafval op een stapel, maar ook de gemeentewerkers.

We zijn terecht gekomen op een overvolle camping aan de rand van het strandplaatsje. Deze camping en een camping 100 meter verder staan vol met overwinteraars van diverse nationaliteiten.

Overal in Spanje wordt vuilnis gescheiden, echter niet op deze grote camping.

Er wordt hier ddor kampeerders schoongemaakt en opgeruimd, veel overwinteraars gaan op weg naar huis.

Allerhande spullen worden bij het afval gezet, soms nog bijna nieuw.

De diverse bloeiende potplanten die ze maandenlang om hun kampeermiddel hadden staan kunnen niet mee naar huis en worden op de muurtjes rond het toiletgebouw gezet.

Er wordt ons gevraagd hoe lang we blijven, er wordt verbaasd gekeken als we zeggen dat we over een paar dagen verder gaan, nooit ergens langer dan een week blijven.

In de bomen aan de boulevard wonen veel grote groene parkieten, exoten, die heel de dag een enorm kabaal maken. We kwamen ze vorig jaar ook tegen ten noorden van Alicante.

Torre del Mar is een echt toeristendorp, nu rustig, maar niet uitgestorven door de vele overwinteraars.

Er is een mooi breed strand en een mooie boulevard met fietspad.

Verder is er weinig bijzonders in dit dorp. Op donderdag is er in het centrum een heel grote weekmarkt, best druk bezocht in dit seizoen.

Op vrijdag is het bewolkt, er is regen voorspeld en het is 13 graden, tijd om te vertrekken. We rijden gedeeltelijk autoweg en dan een stuk weg noordelijk van de sierra Alhamilla; het regent een beetje. Een deels bergachtig gebied, geen plastic kassen op dit stukje route. In Mojacar aangekomen schijnt de zon en er staat een stevige wind bij 13 graden, toch best lekker om buiten te zitten in de zon.

Om 17.00 werd het door de wind te koud om buiten te zitten.

Er staan allerhande vreemde vogels op deze camping; Er staat(woont) een engelsman die een hele uitstalling rond zijn woontruck heeft gebouwd: een bijzettent, een luifel, enkele parasols en nog wat rommel.

Er woont nog een engelsman in een amerikaanse camper. Hij heeft geen rommel om zijn voertuig, woont hier sinds zijn vrouw is overleden en bezoekt af en toe zijn zoon in Engeland.

Er staan nog 2 duitse, een franse, engelse en spaanse alleenstaande man en een alleenstaande engelse vrouw met 4 honden. Zij reizen in het voorjaar wel weer naar hun thuisland. De camping is erg basic, maar ook rustig en ligt door een weg gescheiden van het strand, dicht bij het dorp en enkele supermarkten.

Vandaag, zondag was de wind gaan liggen en was het heerlijk zonnig weer, een echte rustdag