Dinsdag 16 augustus 2016

We zijn vandaag vertrokken voor een rondreis waarbij we Praag, Wenen en meerdere plaatsen in Slovenie willen bezoeken.

De start was moeizaam. Op zondag heb ik uren gezocht naar sieraden die ik enkele maanden geleden ergens in huis verstopt had; niet op de gebruikelijke verstopplaats, maar 2 dagen lang onvindbaar.

Op maandagmiddag verloor ik alle bankpasjes en andere pasjes op 10 meter tussen de winkel en mijn auto. Bij thuiskomst miste ik de pasjes en binnen 10 minuten was ik terug op de plaats waar ik de pasjes verloren moest hebben, maar er was niks te vinden; In de winkels in de buurt gevraagd of er een mapje pasjes was afgegeven, maar zonder resultaat.

Naar huis en de bij de pasjes behorende rekeningen geblokkeerd. Tegen de avond bezorgde een man op een motor het merendeel van de pasjes bij ons huis. Het mapje met pasjes was verscheurd met verkreukelde pasjes gevonden naast de openbare weg, honderden meters verwijderd van de plaats waar de pasjes waren verloren.

Niet alles pasjes waren teruggevonden, maar de belangrijkste pasjes en mijn rijbewijs waren wel terug.

Op dinsdag de teruggevonden bankpasjes laten deblokkeren en de reis kon beginnen.

We zijn naar Luxemburg gereden om Tamara te verrassen. Tamara, Raimond en baby Robyn verblijven daar op een camping. Het verrassingsbezoek was gezellig, maar aan het eind van de dag bleek dat onze mobiele telefoon geen signaal meer ontving. De telefoon kon geen chip meer vinden en ook in een andere telefoon werd de chip niet herkend.

Bellen met KPN; Mevrouw u mag een nieuwe simkaart halen bij onze dichtstbijzijnde winkel. Vraag ik: waar is die winkel dan? ; zegt de dame: in Drachten. Mevrouw ik bel vanuit Luxemburg, Drachten is geen optie. Zegt de dame, oh, maar we zijn een nederlands bedrijf, we hebben geen vestiging in het buitenland. We sturen een nieuwe simkaart. Nee, we sturen alleen naar uw huisadres, niet naar een adres in het buitenland ivm privacy.

Dus nu op reis zonder mobiele bereikbaarheid. Dat kan blijkbaar ook in 2016.

Vanuit Luxemburg zijn we naar een kleine camping in Schillingsfurst gereden om te overnachten. De camping ligt aan de “Romantische Strasse”. Op dit kleine rustige campingkje kampeert ook een zuid-Koreaan met zijn vrouw. Hij maakt per huurauto en tent een reis door europa. Hij vindt Europa geweldig, en kent Nederland door Guus Hiddink, die een echte held is in Zuid-Korea.

18 augustus 2016

Vanuit Schillingsfurst aan de romantische strasse zijn we naar Karlovy Vary gereden. Tom Tom stuurde ons na Neurenberg door allerlei binnenwegen richting Tsjechische grens.

Een mooie rustige route door heuvelachtig, merendeels bebost gebied.

Bij de Tjechische grens een wegenvignet gekocht, voor 10 dagen 12 euro betaald.

Meteen na de grensovergang was een permanente, heel erg grote Aziatische markt.

Helaas konden we geen parkeerplaats vinden, dus onze weg maar vervolgd naar een camping dicht bij Karlovy Vary. Een groot grasveld en een mooi en goed onderhouden sanitairgebouw. Weinig gasten op de camping, tegen de avond zijn we met 12 kampeermiddelen, nederlanders en duitsers.

Het dorpje waar de camping ligt heeft geen winkels, alleen een bakker.

19 augustus

Vanmorgen om 10.00 draaiden we een parkeerplaats bij een groot busstation op in Karlovy Vary; Parkeren kost 4 euro voor 24 uur, we mogen tot morgen blijven zegt de jongeman bij de kassa.

Dat gaan we niet doen, we bezoeken het stadje. Eerst naar de tourist info voor een plattegrond en daarna Tsjechische kronen pinnen. Toen we de camping in euro’s betaalden was de koers wel heel erg ongunstig.

Karlovy Vary is van oudsher een kuuroord met bronnen. Er staan heel erg veel oude gebouwen, niet altijd even goed onderhouden. Toch is het een gezellig stadje met een lang gerekt centrum, veel terrasjes en winkeltjes. Heel veel kitsch in de winkeltjes. Rond de middag drinken we koffie op een terras en betalen west-europeesche prijzen.

Om 13.00 rijden we richting Praag. De weg is merendeels 2 baans en voert ons door een stukje bosgebied en veel landbouwgebied. Er wordt veel graan geoogst op dit moment.

Hier en daar een dorpje.

Na 2 uur rijden bereiken we Praag, we duiken een 9 kilometer lange tunnel in en als die eindigt zijn we maar enkele honderden meters verwijderd van de beoogde camping.

Helaas vertelt de receptionist dat de camping vol is, dus moeten we op zoek naar een andere camping, er liggen er 7 in dezelfde straat.

Als we weg willen rijden, komt de receptionist en zegt dat hij misschien toch een plekje heeft waar we in passen. Inderdaad, we passen precies in dat plekje, geen centimeter over, maar we staan. Morgen gaan er campers weg en dan kunnen we naar een grotere plek verhuizen. Het is een heel kleine camping, minder dan 20 plaatsen, maar met prima sanitair, dicht bij het centrum van Praag, en erg vriendelijk en behulpzaam beheer. De camping heeft een publiek keukendeel: aanrecht met wasbak, waterkoker, magnetron, afwasborstel en afwasmiddel en een wasmachine. Zelfs internet werkt vlekkeloos; dat was de voorgaande dagen wel anders.

Op 20 augustus waren we om 10 uur al verhuisd naar een grotere plek, en om 12.00 staat het campingkje weer vol. Hoogseizoen!

Dat het hoogseizoen is zien we ook in het centrum van Praag. Het is er heel erg druk, op sommige plaatsen kun je over de koppen lopen.

Overal zijn terrasjes en ook die zijn goed bezet.

We bezoeken een kerk, beklimmen een toren , lopen over de Karelsbrug(de oudste brug van Praag), op die brug zijn allerlei straatartiesten actief, je kunt er ook souvenirs kopen of een tekening van jezelf laten maken. We drinken ergens koffie en bij het afrekenen heeft de ober maar vast de fooi opgeteld bij het te betalen bedrag.

We nemen de verkeerde tram en staan halverwege op straat, gelukkig komt 5 minuten later de goede tram voorbij en 10 minuten later staan we uitgeteld op de camping.

21 augustus 2016

We staan onder een appelboom en af en toe valt er een appel op de camper; bubbles schrikt er elke keer van.

Heel de nacht heeft het geregend, tegen de middag klaarde het een beetje op.

We hebben vandaag eerst de joodse wijk bezocht, daarna het grote plein in Praag, heel erg druk. Eerst naar het astronomisch uurwerk. Elk uur draaien de 12 apostelen voorbij. Het gebeuren is in enkele minuten voorbij en de apostelen zijn erg kleine poppetjes. Opeens hoorden we enkele knallen, de mensen in het parkje bij het grote plein begonnen in paniek te rennen.

Er werd echter op het plein een show opgevoerd door arabische mannen met geweren en een zwarte vlag met witte tekst, De mannen kwamen in een Jeep, de kameel was ook aanwezig. Daarna riep een van de mannen iets, alles in het Tsjechisch, we hebben geen idee waar het over ging, maar we vonden het wel een vreemd optreden in deze woelige tijd.

Er zijn veel terrasjes en heel veel oude gebouwen in het centrum van Praag. Rond het plein vragen de restaurants west europeesche prijzen, in de wat rustigere straatjes kun je heel wat goedkoper terecht.

Vreemd genoeg, geven de obers je gelijk een tafeltje bij aankomst, daarna wordt het wachten, soms lang wachten voor iemand verschijnt om je bestelling op te nemen. Ook de rekening liet erg lang op zich wachten.

Rondom een ander pleintje in de stad stonden allemaal tuinhuisjes, met in de midden statafels. In de tuinhuisjes werd eten klaargemaakt; meerdere soorten worst, een beetje groenten, gekookte, gebakken aardappels, gegrilde kipspiezen. In een tuinhuisje werd bier en fris verkocht. Er stonden veel mensen te eten.

Opvallend is ook dat er erg veel toiletten voor de stadsbezoekers zijn, meestal kosten ze wel wat, maar de toiletten zijn tot nog toe altijd erg schoon.

23 augustus

We hoorden gisteren dat het vreemde optreden zondagvan nep-arabieren op het centrumplein in Praag een actie tegen moslims was van een nationalistische partij . De paniek die ze veroorzaakt hebben heeft ook enkele gewonden veroorzaakt.

Om 10.00 in de ochtend was de camping bijna leeg, gisteravond stond ie weer vol, vooral veel Italianen. Een Argentijns gezin met een Italiaanse huurcamper en een Nieuw-Zeelands gezin met een Duitse huurcamper zijn wel heel bijzondere kampeergasten.

Het is nog altijd bijzonder druk in de stad, dus gisteren eerst naar de ÿellow market”, een aziatische markt op een groot terrein met rechte straten met rijen huizen, een kazerneachtig terrein. De markt stelde weinig voor, wel waren er in de gebouwen 3 lidl/aldi achtige supermarkten. Daarna naar een groot park met een erg oude kerk en begraafplaats in het zuiden van Praag geweest, daar was het rustig. De begraafplaats was heel bijzonder, ommuurd met een zuilengalerij. In de zuilengalerij waren familiegraven, allen versierd met bijzondere beelden en/of beeltenissen. Ook de andere graven hadden soms heel bijzondere grafmonumenten. In sommige graven liggen wel 15 personen van eenzelfde (soms bekende tsjechische) familie begraven. De recentste datum van een bijgezette overledene was van 2016. De kerk was helemaal beschilderd, erg mooi om te zien.

Vandaag een klooster uit de 13^e eeuw bezocht, jammer genoeg bestond het gebouw uit kale ruimtes. In een ruimte lag een grafsteen van begin 13^e eeuw.

Daarna naar de Havelski markt, ook die viel tegen, een beetje fruit en groenten en heel veel souvenirkraampjes.

Dicht bij de camping ligt de dierentuin van Praag en een kasteel. Het kasteel heeft een grote tuin met goed onderhouden, in model geschoren hagen. De dierentuin hebben we niet bezocht.

Toen we terugfietsten naar de camping kwamen we een stelletje tegen dat op zoek was naar buskaartjes, het waren Russen. We hadden zelf een dagticket dat we de rest van de dag niet meer gebruikten, dat dus maar aan het stelletje gegeven.

24 augustus zijn we voor tienen de camping af, we rijden Praag uit door de 9 km lange tunnel waardoor we ook op de heenweg hebben gereden, echter nu volgen er nog meer lange tunnels, tot we zuidelijk van Praag rijden. Je kunt dus blijkbaar helemaal onder de stad door rijden.

Het landschap is heuvelachtiger dan in nederland, met hier en daar een dorpje en weer veel landbouw en meerdere meren.

Rond de middag arriveren we in Cesky Krumlov, een zeer toeristich plaatsje dat in een rivierbocht ligt.

We rijden naar een camping, maar daar staat slechts een kampeerder en de receptie is gesloten. We besluiten bij het dorp zelf te parkeren en dan later op de dag naar de camping te gaan.

We parkeren dicht bij het centrum op een parkeerplaats waar de bustoeristen worden in en uitgeladen.

De parkeerplek is achter de bus parkeerplaats en ligt in een wat parkachtige omgeving. De beheerder van de parkeerplaats vraagt of we blijven overnachten, we besluiten inderdaad om hier ook te overnachten, het is een mooie plek, en na 8 uur in de avond komen er geen bussen meer; kosten 12 euro voor 24 uur.

Je krijgt een kwitantie die voor het raam moet hangen.

Het stadje past helemaal in de plaatjesboeken van Anton Pieck. Er is een erg groot en mooi kasteel met veel schilderingen en binnenplaatsen.

’s-Avonds willen we op een terras aan het water eten, het gedrag van de obers was erg vreemd. We kregen geen antwoord op vragen en werden gewoon genegeerd, ze waren met iets anders bezig. Na een kwartiertje zijn we maar weggegaan en hebben ergens anders gegeten.

We staan met zijn 12-en op de parkeerplaats om te overnachten. Net als in Praag zijn ook hier de italianen in de meerderheid.

28 augustus 2016

We hebben goed geslapen op de parkeerplaats in Cesky Krumlov, heel erg rustige plek.

Op donderdagmorgen zijn we vanuit Cesky Krumlov naar Wenen gereden. Je ziet meteen verschil in landschap als je oostenrij inrijdt; de stijl van de huizen is wat anders, alles is beter onderhouden.

We rijden langs de Donau, het is niet druk op de weg. Langs de Donau loopt ook een fietspad. Het fietspad loopt van Passau naar Wenen en we zien heel wat fietsers op die route. Voor de rest lijkt het seizoen over, ook hotelletjes zien er rustig uit en er zit bijna nergens iemand op de terrassen.

Aangekomen op de camping noordelijk van Wenen is het seizoen helemaal niet over, we krijgen weliswaar een plek, maar de camping staat nagenoeg vol. De plekken zijn vrij klein en de prijs per vierkante meter is erg hoog, maar alla, we staan bij Wenen.

We staan luifel tegen luifel met een ander nederlands stel, die zijn dezelfde dag aangekomen.

Er zijn erg veel nederlandse kampeerders, veel duitsers en oostenrijkers, en een enkeling uit een ander land.

Op vrijdag bezoeken we het stadje waar de camping ligt. Klosterneuburg heeft een Stift; een groot terrein met gebouwen en een heel mooie kerk. De klokken van die kerk beieren meermaaldaags, op zondagmorgen zelfs ruim een kwartier.

Op zaterdag zijn we met de trein naar Wenen gegaan. Je koopt een 24uurs openbaar vervoerkaart voor Wenen en je kunt gedurende 24 uur met tram, bus en Metro door de stad reizen voor minder dan 8 euro.

Wenen is groot, het was er erg druk, de gebouwen zijn groot en er zijn heel veel mooie gebouwen. We hebben de Hofburg en andere belangrijke gebouwen bezocht, bij het prachtige raadhuis was een filmfestival en in het park stonden allemaal stalletjes met bier, wijn en eten. Dat eten bestond voornamelijk uit iets met “wurst”.

We hebben met de tram nog een rondje rond het centrum gereden, om nog meer mooie plekken te zien.

Op de Karlsplatz uiteindelijk de metro terug naar Heiligenstadt genomen en van daaruit nog 10 minuten met de trein naar de camping. De camping ligt 100m van het station.

Schonbrunn hebben we overgeslagen, dat moet maar wachten tot een andere keer.

Vandaag 28 augustus hebben we uitgeslapen en daarna langs de Donau gefietst. Heel mooi fietspad, veel lokale bevolking lag op de strandjes aan de donau en hier en daar is een restaurantje. Er liggen ook een soort volkstuinen met prive vakantiehuizen langs de donau, het zijn complete vakantieparkjes.

1 september 2016

Zondagavond hebben we met de buren gekletst tot 1 uur. Zij blijven nog een dag, wij gaan verder.

Om 7 uur beieren de klokken van het stift weer 5 minuten, klaar met slapen dus.

Buiten zie ik een zwarte eekhoorn met witte bef over de camping lopen. Het diertje zoekt blijkbaar eten tussen de caravans en campers.

Bij vertrek vanuit Wenen is ons doel Maribor in Slovenie. Maar onderweg besluiten we in Graz te gaan overnachten.

Het is niet echt druk op de weg naar het zuiden, wel veel vrachtwagens uit de diverse (voormalige) oostbloklanden.

We zijn rond 12.30 op een mooie camping in een voorstad van Graz. De camping ligt naast een enorm natuurzwembad. Het is zonnig en 30 graden.

Langzaam aan raakt het bewolkt, toch besluiten we de bus naar het centrum te nemen, 24 uurs kaartje, geldig voor alle openbaar vervoer voor 5 euro. In het centrum aangekomen is het inmiddels zwaar bewolkt en rommelt het in de verte. We nemen de tram naar de klokkentoren, denken we, maar na een paar haltes ontdekken we dat we de verkeerde kant opgaan. Uitstappen en de tram terug nemen dus. Inmiddels regent het. We bezoeken wel de klokkentoren en het grote plein met het “Rathaus”. Het regent inmiddels flink en we nemen de bus terug naar de camping.

Dinsdag 30 aug: Het heeft geregend tot diep in de nacht, maar om 07.00 uur schijnt de zon weer e beieren de klokken van het kerkje in de buurt.

Na het ontbijt rijden we richting Slovenie.

Het is best druk op de autoweg, die door een mooi heuvelachtig landschap loopt. Op veel velden liggen de pompoenen te drogen. Bij het laatste bezinestation voor de grens koop ik een wegenvignet voor Slovenie. Het kost 15 euro voor 1 week.

Rond het middaguur komen we aan op een heel mooie, goed onderhouden camping bij Maribor. De eigenaar geeft ons bij aankomst een plattegrond van het centrum van Maribor en de dienstregeling van de bus. Er zijn heel veel fietsroutes rond Maribor.

De camping ligt maar 5 km van het centrum, dus we zijn per fiets naar het centrum van Maribor gegaan.

Dat ging prima, over een mooi fietspad. Bij kruisingen stoppen auto’s netjes voor fietsers.

Maribor heeft een heel klein historisch centrum, met natuurlijk een kerk, nog wat andere oude gebouwen en wat leuke terrasjes. Veel gebouwen zijn slecht onderhouden en er zijn weinig toeristen.

Op een terras bestelden we een halve liter bier en een glas witte wijn. De witte wijn , 100 cc, werd vergezeld van een glaasje water en een karaf water. Heel apart.

Op de camping staan veel mensen op doorreis voor 1 nacht, o.a. 2 Hongaren en een aantal mensen met tenten.

In Maribor hebben ze veel rotondes, turborotondes; maar vaak is bij zo’n rotonde het wegenstelsel eromheen niet op orde zodat weer delen van de turborotonde zijn afgesloten.

De camping in Maribor wordt veel gebruikt als overnachting op doorreis. Dat is te merken, om zeven uur in de morgen vertrekt de eerste camper, om 7 uur beginnen de klokken in het nabijgelegen dorp te beieren, en af en toe blaffen er honden.

Op 31 augustus zijn we naar Ljubljana gereden, een heuvelachtig landschap met goed onderhouden akkers en huizen. Veel bossen ook. We rijden door diverse tunnels en zijn rond het middaguur in Ljubljana; een camperpark behorend bij een hotel/restaurant. De receptioniste geeft met veel enthousiasme info over haar stad en even later gaan we op de fiets naar het centrum.

Er zijn fietspaden, maar die lijken gemaakt op brede trottoirs. Wordt heet trottoir te smal, dan houdt ook zomaar het fietspad op. Op de weg staat dan ook nog een bord “verboden voor fietsers”. Er is echter niemand die zich daardoor laat afleiden; zolang er een trottoir is kun je fietsen! Veel Slovenen verplaatsen zich n.l per fiets. Soms is er maar aan een kant van de weg een fietspad, dan fietst iedereen dus links, omdat het fietspad in de aangegeven richting tegen de straatrand ligt.

We zijn gaan eten bij het restaurant bij het camperpark, mixed grill voor 2 personen, de hoeveelheid vlees was toereikend voor 4 personen.

Op het camperpark staan ook 2 tentjes, heel apart omdat het park een veredelde betonnen parkeerplaats is. De tentjes worden bewoond door 4 Zuid-Amerikaanse dames die een wereldreis maken. Ze rijden op dit moment in een gehuurd frans busje en bezoeken de Europeesche hoofdsteden per tent. Ze hebben voordat ze in Europa arriveerden per camper door Australie gereisd en in hostels overnacht in Azie. Ze willen ook nog naar Scandinavie en Rusland voor 1 november.

Onze buren op de camperplaats is een jong stel met een zes maanden oude baby. Het kind huilt erg veel en bubbles wordt daar onrustig van. Ze wil er steeds heen. Ze denkt waarschijnlijk dat het Robyn is.

Op 1 september zijn we in de ochtend weer naar Ljubljana centrum gefietst. Met een kabelbaan naar de burcht van Ljubljana. Vanuit de burcht heb je een mooi uitzicht over de stad. Er is in de burcht ook nog een oude gevangenis, donkere hokjes. Er is ook een buiten gevangenis. Grote kuilen zonder dak of deur.

Vandaag is de eerste schooldag in Slovenie, in de stad lopen heel veel tieners die beschilderd zijn met viltstiften, later komen er ook spuitbussen met allerlei kleuren verf aan te pas.

Om negen uur vanavond begon het plotseling flink te waaien en 5 minuten later werden we getrakteerd op een flink onweer met veel regen.

3 september 2016

Op vrijdagmorgen begint de dag mistig. Als we richting Postojna rijden komt de zon tevoorschijn.

We gaan naar de grotten bij Postojna, het grootste grottenstelsel van europa. 5 km grot is opengesteld voor publiek. We parkeren op een speciaal aangelegde camperparkeerplaats. Je mag er ook overnachten.

Alles in de omgeving van de grotten ziet er perfekt uit, mooi aangeplant, geasfalteerde parkeerplaatsen en een mooie boulevard met winkeltjes en eetgelegenheden.

Het is heel erg druk met bezoekers. Alles is erg goed georganiseerd bij de grotten. Komende van de parkeerplaats wordt je opgevangen door een paar dames die uitleg geven over de mogelijheden; een enkel ticket voor grotbezoek of een combiticket voor de grotten, een negen kilometer verder gelegen rotskasteel en nog 2 andere opties.

We kiezen voor een grotbezoek en een bezoek aan het Predjama castle, het grotkasteel. We krijgen een briefje mee met de door ons gekozen opties aangekruist, in te leveren bij het ticketkantoor. Voor het ticketloket staat een lange rij liefhebbers, maar het gaat snel en om 12 uur gaan we mee de grot in. De bezoekers worden in groepen verdeeld. Elke groep krijgt een gids in de door hun gekozen taal. We gaan met een treintje de grot in, een rit van 10 minuten, daarna volgt de wandeling door de grotten. Heel mooie grotten, grote ruimtes met fraai gevormde zuilen en stalagtieten en stalagmieten. Er wonen allerlei dieren in de grotten, de meesten zijn blind omdat ze altijd in de duisternis leven.

Na een uur stappen we weer in het treintje dat ons naar buiten brengt.

Daarna naar de gratis bus die ons naar het 9 km verderop gelegen rotskasteel brengt. Het kasteel is tegen en gedeeltelijk in een rots gebouwd, dat was veilig en goed te verdedigen, maar ook koud en onconfortabel. Een audioguide in het nederlands geeft ons de nodige uitleg van alle ruimtes in het kasteel.

Er was een eigen kapelletje met priester in het kasteel. De priester had zijn eigen kamer. Er waren ook een folterkamer en gevangenis.

Onder het kasteel is ook een grottenstelsel, dat hebben we niet bezocht.

Terug op de camperparkeerplaats wordt het ook daar drukker, vooral Italianen en Duitsers die komen overnachten.

Het weer is prima en we zitten tot na zeven in de zon.

Na een rustige nacht zijn we op zaterdagmorgen naar de Skocjanske grotten gereden, 35 km zuidelijker dan Postojna.

De toegangsweg is smal en hobbelig, in tegenstelling tot Postojna is alles hier erg sober. Een paar dames wijzen ons een plek aan achteraan op een hobbelig ongeasfalteerd parkeerterrein,; parkeren is gratis. Het hoofdgebouw is klein: een kaartjesloket e een restaurant. Het is half elf en er zijn weinig bezoekers. Om elf uur roept dezelfde dame van het parkeerterrein dat we haar moeten volgen. We beginnen aan een wandeling van een kwartier naar de ingang van de grotten. Bij de ingang aangekomen worden de aanwezigen opgedeeld in 4 groepen: een sloveenstalige, een italiaans sprekende, een engelstalige en een ons onbekende taal.

De Gids maakt de deur naar de grot open en controleert de kaartjes. Daarna volgt een rondleiding van anderhalf uur door geweldig mooie grotten. In het laatste deel van de grotten stroomt een rivier. We zijn via vele trapjes naar beneden gelopen, aan het eind moeten we 200 treden op om bij de uitgang te komen, toch zijn we altijd 150 meter boven zeeniveau gebleven. Vanuit de uitgang van de grot klim je naar een gondelstation; de gondel brengt ons terug naar het hoofdgebouw. De grot was heel anders dan de grot in Postojna, eigenlijk ook meer bijzonder en mooier. Helaas mochten er in de grot geen foto’s gemaakt worden. De verlichting werd zelfs na het passeren van een groep uitgedaan ter bescherming van de in de grotten levende dieren.

Vanuit de grotten rijden we naar het 40 km verder gelegen Izola. Izola ligt aan de zee.

De camping hoort bij een hotel en is een beetje apart en rommelig, wel met een prachtig uitzicht op de baai van Triest. Midden tussen de terreinen door loopt een openbare weg. Op de camping staan ook een aantal vaste gasten, voor het merendeel in gedrochten van oude caravans met aanbouw en een dak erboven. Er is zelfs een enorm terrein voor tenten, zonder elekta en sanitair, wel is er verlichting. Er zijn nog maar weinig kampeerders, het seizoen lijkt voorbij.

Het sanitairblok kan alleen bezocht worden met een soort magneetkaart, maar hoe je er dan weer uit komt was ons even niet duidelijk. In het gebouw zit een drukknop om de poort weer te openen zodat je eruit kunt, je moet het maar weten.

Na tienen in de avond arriveert een Oostenrijkse camper, hij parkeert langs de openbare weg, duidelijk met de bedoeling daar (gratis?) te overnachten, maar om half twaalf komt de bewaker en dwingt de camper het kampeerterrein op. Overnachten langs de openbare weg mag niet. Daarna worden alle hekken op slot gedaan voor de nacht.

Op zondag 4 september begint de dag stralend, het was erg warm in de nacht, niet minder dan 22 graden.

We zijn naar het kleine strandje gefietst, 1 km steil bergafwaarts, daarna naar het dorp gelopen over een pad langs het strand. Er was een meisje met een kwal op een plank; ze bracht de kwal een eind de zee in.

Helaas was der terugweg dus klimmen, dat betekende meer lopen dan fietsen.

Vanavond met een toeristentreintje dat elk uur stopt bij het hotel en de camping naar het dorp gegaan om te eten. Beter idee dan fietsen.

Onze buurman is een Sloveen; Hij werkt in Italie en is daar erg blij mee, de salarissen in Slovenie zijn erg laag en hij is niet erg blij met de aansluiting bij europa en de euro. Hij vindt dat de slovenen erop achteruit zijn gegaan; enigste voordeel is een makkelijker grenspassage met italie.

Het hotel bij de camping heeft in het weekend elke avond muziek, Toen we vanavond terugkwamen werd er ook gedanst, een Sloveense volksdans blijkbaar. Heel wat gasten deden mee met de dans.

8 september 2016

Na een frisse buiige dag op maandag, begon de dinsdag goed, maar rond de middag viel er een bui en daarna stak een flinke wind op. Het bleef bewolkt. Er maar een poets en opruimdag van gemaakt, ook dat is af en toe nodig.

Als afsluiting gingen we eten in het restaurant bij het hotel. Daar konden we voor 15 euro deelnemen aan het dinerbuffet voor de hotelgasten. (Er zijn maar weinig a la cartegasten.) Een uitgebreid en goed verzorgd buffet. Er zijn opvallend veel Belgen. Het blijkt dat er elke week een busreis gaat naar de Sloveense en Kroatische kust vanuit Belgie. De nederlanders hier zijn makkelijk op 1 hand te tellen en staan allemaal op de camping.

Een nieuw wegenvignet gehaald bij het dichtstbijzijnde tankstation. Het vorige was verlopen en zonder vignet kun je het land niet uit, je rijdt nl altijd wel een stuk autoweg en er wordt veel gecontroleerd.

Op dinsdag morgen doen we eerst boodschappen in de Spar supermarkt en rijden dan naar Italie. Het enige wat we aan de grensovergang Slovenie/Italie zien is een bordje “don’t stop” en vervolgens “Welkom in Italie”. De weg loopt door zeer bergachtig gebied met een grote boog om Triest heen. Het is erg druk op de weg met vrachtwagens, vooral veel Oosteuropeesche vrachtwagens.

We verlaten de autoweg ruim voor Venetie en rijden naar een landtong ten zuiden van Venetie. We komen op de 2 baans weg heel erg veel duitsers tegen. Het gebied is blijkbaar erg geliefd bij Duitsers als zomerbestemming. Er liggen dan ook heel veel campings op de landtong. Volgens een bordje liggen er minstens 30 campings. Na 50 km zijn we op het puntje van de landtong, Punta Sablioni en hier ligt onze bestemming: een heel erg mooie goed verzorgde kleine camping met veel schaduw.

Later op de dag lopen we naar de 200 meter van de camping vandaan gelegen ferryhaven. We kopen een 24 uurs ticket voor het openbaar vervoer van Venetie en gaan met de waterbus naar Venetie. Na 35 minuten staan we in het centrum van Venetie. Het is er verschrikkelijk druk met toeristen. We lopen een eind, gaan naar het San Marcoplein. Daar zijn terrasjes met life muziek. Een Strijkkwartet bij elk terras.

Een cappucino op dit plein kost 11 euro vertelt een duitse vrouw, dus we houden het bij kijken, er is wel heel veel volk op het plein.

Overal in de straatjes zitten stickers op de grond die wijzen naar een toilet, het toilet hebben we echter nooit gevonden.

Later drinken we wat aan de waterkant in de buurt van het waterbusstation. We betalen 12 euro voor een glas bier en een glas wijn; de glazen zijn bepaald niet schoon en het toilet is uitermate smerig. Gelukkig waren we al niet van plan daar te eten, wie weet hoe de keuken eruit ziet.

Om negen uur in de avond weer terug met de waterbus.

Vanmorgen zijn we weer met de waterbus naar Venetie gegaan. Het is weer heel erg druk in het centrum. We hebben een andere waterbus genomen die een rondje door de stad maakt, door het Grand Canal; je komt langs heel erg veel heel mooie oude gebouwen, een aantal gebouwen ziet er verwaarloosd uit en is toe aan onderhoud. Overal zijn “bushaltes”.

Veel gebouwen hebben een prachtige gevel, achter de gevel ligt vaak een gewoon stenen gebouw. Er zijn heel veel smalle waterweggetjes die druk bevaren worden door watertaxi’s en hier en daar gondels. Een gondelrit kost tussen de 80 en 100 euro. Er liggen heel veel gondels die niks te doen hebben.

Overal staan mobiele souvenirwinkeltjes, ze verkopen allemaal hetzelfde. Ook zijn er veel winkeltjes in de gebouwen, dure merkkleding, maar ook dure venetiaanse maskers.

Voor elke gebouw dat bezichtigd kan worden staat een lange rij voor de ingang.

Het San Marcoplein is ook overdag druk, levendig en gezellig. De San Marco kathedraal bezoeken lukt niet: de file voor de ingang is te lang.

We lopen door smalle straatjes en over bruggetjes, uiteindelijk eten we een hapje in een achterafstraatje. Koffie en een pizzarette zijn betaalbaar. De jonge ober danst en springt rond, is aldoor in beweging, maar ook vergeetachtig. Het toilet is superoud, maar wel schoon. Op het terrasje ontmoeten we Australiers die een week in Venetie verblijven en dan 5 dagen per fiets door Italie gaan trekken.

Als we de waterbus terug nemen is die overvol: een grote groep duitse tieners heeft Venetie bezocht. Ze verblijven blijkbaar met school op een camping bij Punta Sablioni. Ze hebben allemaal een polsbandje van een bepaalde camping.

Terug op de camping drinken we lekker rustig in de schaduw een biertje; Venetie was heel erg druk, heel erg duur, heel erg kitscherig, maar ook mooi.

16 september 2016

Op 9 sept. zijn we vanuit Punta Sablioni bij Venetie naar het Gardameer gereden.

We kwamen terecht op een kleine camping bij een plantenkwekerij. Een mooie camping, met ruime plaatsen en mooi sanitair. Helaas was er bijna geen schaduw en bestond de ondergrond helemaal uit witte grind. We werden allervriendelijkst ontvangen, in het italiaans.

We fietsten in de middag naar het gardameer, maar het meer was bijna niet te bereiken. Grote stukken oever behoren bij campings of zijn privebezit. Er ligt een enorme camping aan de waterkant die veel geluid produceerde.

Het was onze plek niet en dus reden we op zaterdag naar het 60 km westelijker gelegen Iseomeer. We kozen voor een camping aan dat meer. Daar aangekomen was de camping helemaal vol, geen plek. Maar we kregen een kop koffie aangeboden en ondertussen belde de receptie naar de buurcamping of daar nog plek was. Dat bellen lukte niet en uiteindelijk mochten we op een pad blijven staan in afwachting van een plek die vrijkwam. De camping heeft overal een mooi uitzicht op het meer en een mooi terras met zicht op het meer en de achtergelegen bergen.

In de middag fietsten we naar het naastgelegen dorp: Iseo. Het is een heel erg oud dorp met smalle straatjes. Er was een feest die avond; er stonden op drie plaatsen in het dorp podia met muziek.

Er is een heel erg oud kerkje uit de 12^e eeuw. De buitenkant is erg beschadigd, maar de binnenkant is erg mooi beschilderd. Naast het kerkje ligt een kapelletje dat gerestaureerd moet worden. In een gedeelte van het gebouwtje is de wand afgebladderd en daaronder komen prachtige muurschilderingen tevoorschijn.

Verder fietsend kwamen we bij nog een kapel, tenminste dat dachten wij. De deur stond open, dus ik ging voorzichtig naar binnen. Bleek ik in een klooster terecht gekomen te zijn. Een bijzonder vriendelijke en enthousiaste zuster-portier spreekt me aan in het italiaans. Ik begrijp uit haar verhaal dat ze me graag wil rondleiden door het klooster, met enige moeite maak ik haar duidelijk dat man en hond buiten staan te wachten en dat een rondleiding nu even niet gelegen komt. Ze lijkt me te begrijpen.

In de nacht van zaterdag op zondag heeft het even geonweerd, bubbles werd er onrustig van. Op zondagmorgen kregen we een echt plekje op de camping, met mooi uitzicht op het meer.

Als we gaan fietsen langs het meer wordt het snel bewolkt, het rommelt in de verte en we keren terug naar de camping. We hebben een fietspad gevolgd, maar na het volgende dorp hield het fietspad zomaar opeens op.

We hebben een zwitsers wegenvignet overgenomen van nederlanders op deze camping, kosten 10 euro. Het vignet is geldig tot jan. 2017. Als we dit vignet aan de grens moeten kopen kost het 40 euro.

Op maandagmorgen 12 sept. begint de dag weer stralend en we besluiten een stukje westwaarts langs het meer te fietsen, Een aantal kilometers fietspad en dan opeens houdt het fietspad op en moet je langs een drukke rijksweg fietsen. We keren om en gaan wat drinken op een terrasje in het dorp. Het is er bijzonder rustig.

In de avond drinken we gezellig een glaasje wijn met een schots stel.

Op dinsdagmorgen zijn de broodjes voor het ontbijt gratis. Door personeelsgebrek op de camping is er niemand om de broodjes te verkopen.

We vertrekken voor negen uur van de camping en rijden richting Zwitserland. Rond Milaan is het erg druk en staan we een paar maal in de file.

Bij de Zwitserse grens rijdt het verkeer ook langzaam, maar iedereen mag doorrijden.

We rijden zonder problemen door Zwitserland en hebben weer heel even vertraging aan de zwitsers-franse grens. Er staan veel grensbeambten, maar de meeste auto’s mogen gewoon doorrijden.

Om half vijf melden we ons op een camping in Obernai, de camping is erg goed bezet; we krijgen het voorlaatste vrije camperplekje.

We waren in oktober ook al een paar dagen in Obernai, toen was het erg koud en was er weinig te doen in het dorp. Nu zijn er toeristen en mooie terrassen. Overal hangen geraniums. Het ziet er allemaal gezellig uit.

Op donderdag was er markt in het dorp, best veel stalletjes verdeeld over 2 pleinen en enkele straten. Het was er gezellig druk.

Vrijdagochtend 16 sept. zijn we vanuit obernai naar huis gereden. De reis ging voorspoedig en tegen de avond waren we thuis.