We hebben genoten van een paar rustige en zonnige dagen aan de baai, ontbijt langs de zeekant, genietend van het uitzicht.

Soms komt er een zeilbootje of vissersboot voorbij. Als de vissersbootjes onderweg vis schoonmaken vliegt er een grote zwerm meeuwen om het bootje heen.

Er woont ook een ijsvogeltje langs de waterkant, af en toe zie je hem visjes zoeken, soms geduldig wachtend, zittend op een boomtakje. Het ijsvogeltje is een bijzonder mooi gekleurd vogeltje met een heel lange snavel dat zich moeilijk laat fotograferen.

Er werd slechter weer voorspeld vanaf vrijdagavond, wind en regen. De regen is nog niet aangekomen, maar op zaterdagmorgen waait het erg hard en het gaat steeds harder waaien. Tegen de middag stormt het en er zijn mensen die door hun ferrymaatschappij gebeld zijn dat hun ferry zaterdagavond niet vertrekt.

Onze ferymaatschappij heeft de overtocht niet afgezegd en om 20 uur op zaterdagavond rijden we de parkeerplaats bij de haven op. Een stel zwitsers die we eerder hebben ontmoet is ook net aangekomen. Samen gaan we de tickets halen en inchecken. We worden om 21.00 verwacht bij gate 12 vertelt de incheckbalie ons, maar op het scherm staat iets anders. Bij navraag zegt de dame dat het scherm onjuiste info geeft en een man in de hal zegt dat de scherminfo nooit klopt.

Daarna samen met de zwitsers nog een hapje gegeten en om 21.00 naar gate 12 van de haven.

We zijn de eerste campers in de rij, maar er staan al veel auto’s en vrachtwagens.

Om precies 22.30 arriveert onze ferry en de campers zijn de eersten die aan boord mogen.

We staan buiten, aan de achterkant van de ferry op dek 6, er zijn 10 dekken.

De ferry komt vanaf Patras en er staan al een stuk of 15 campers en 2 caravans op het camperdek.

Uiteindelijk zijn alle auto’s en vrachtwagens om middernacht geladen, een uur te laat.

Op het camperdek zijn vier douches en 4 toiletten die elk uur worden schoongemaakt. De overige passagiers sliepen in hutten en couchettes(hokjes met stapelbedden). Dan zijn er ook nog mensen die alleen een stoel geboekt hebben, sommigen zetten in een hoekje een tent op, anderen slapen her en der verspreid onder een deken.

We worden in slaap gewiegd en wakker geschommeld; we hadden nog redelijk geslapen en horen later dat er in de nacht een storm is geweest en de ferry de route heeft aangepast.

Om 15.00 leggen we aan in Ancona en om 16.30 mogen we de ferry afrijden. De weg vanuit de haven is in erbarmelijke staat: hobbels en gaten. Daarna de autoweg naar San Marino waar we willen overnachten.

We komen net op tijd aan, de receptie sluit om 19.00. Na ons ge-installeerd te hebben op een plekje gaan we eten in het restaurant. Als we terug zijn van het eten zien we een lichtflits en horen we een oorverdovende knal. Op een paar meter afstand staan 2 Tsjechische campers met jongelui die duidelijk teveel gedronken hebben en iets hebben laten ontploffen. De bewaker is niet blij met de Tsjechen en belt de politie. Even later ontdekken we een groot gat in een zijraam van de camper en veel splinters liggen in de camper inclusief een stuk rubber. De politie, de manager van de camping, en wat campinggasten komen naar de jongelui, maar de Tsjechen willen plezier en snappen het probleem niet.

Wij zijn boos en willen het kapotte raam vergoed hebben. De politie probeert geld van de heren te krijgen voor ons, maar dat wil niet lukken. Uiteindelijk wordt afgesproken dat we maandagmorgen met de camper, de manager en de Tsjechen naar een camperzaak gaan om te kijken wat een nieuw raam kost.

Op maandagmorgen horen we dat de politie de paspoorten van de Tjechen heeft meegenomen en vuurwerk in hun campers in beslag heeft genomen. Ze zijn boos, de inname van de paspoorten vinden ze illegaal en ze zijn onschuldig wat betreft onze schade. Uiteraard hebben wij daar een anderemening over. Een bezoek aan een caravanhandel is er niet gekomen, er kan toch niet gerepareerd worden in San Marino en de prijzen voor reparatie zijn makkelijk te vinden op internet.

Uiteindelijk bellen ze hun verzekering en betalen ze ons 200 euro als voorschot op de schadevergoeding door hun verzekering. Er wordt wel nog opgemerkt dat zo’n kapot raam in Tjechie “gefixt” kan worden voor 50 euro. We vertellen de heren dat we in nederland wonen en dat een nieuw raam 600 euro kost en we helemaal geen “gefixt” raam willen, dat dat in Necerland waarschijnlijk ook niet mogelijk is. Wij zijn blij met de 200 euro; van de Tjechische verzekering zien en horen we ws. nooit iets.

Tegen elven verlaten we de camping en rijden naar Como, de politie is nog niet geweest en de Tjechen kunnen dus nog niet naar huis omdat ze geen paspoort hebben.

We komen bij Parma terecht in een file en staan daar ruim een uur. Er was een vrachtwagen vol grint gekanteld na eerst de vangrail geraakt te hebben.

Rond Milaan was gelukkig geen probleem en konden we snel doorrijden. Uiteindelijk waren we om 17.00 op een camping bij Como, een paar kilometer voor de Zwitserse grens. Op deze camping die zwaar verouderd is, staan nog 6 andere kampeerders op doorreis. Alleen het douchen al op deze camping is een avontuur: muntjes halen bij de receptie, 1 muntje geeft 5 minuten warm water, die tijd is nodig om warm water te krijgen, daarna een tweede muntje waarmee je 5 minuten kunt douchen, het water is dan inmiddels heerlijk warm. In het restaurant van de camping is het menu in dit seizoen zeer beperkt, een heerlijke schnitzel met salade of spaghetti. Ze verwachten eigenlijk geen eters, maar wij willen hun eten toch proeven. Ook het restaurant dateert it de 70-er jaren en kan wel een opknapbeurt gebruiken.

Het is een familie bedrijf en ze begrijpen niet waarom ze elk jaar minder gasten krijgen, ze zijn immers de enige camping in Como.

Dinsdag willen we via Zwitserland naar Frankrijk rijden, daarna is thuis weer binnen bereik.