Heel onturks verscheen Ahmet al om kwart voor tien. Hij is meegefietst tot de ingang van Hierapolis en verontschuldigde zich toen omdat hij terug naar huis moest voor de ceremonies verband houdend met de offerfeesten. Wel nodigde hij ons uit om de volgende morgen een vleesmaal te komen genieten bij hem thuis. We hebben vriendelijk bedankt, we moeten die morgen verder reizen.

Er zijn erg veel overblijfselen van de romeinse stad in Hieropolis en het is een uitgestrekt gebied.

Met een servicebusje hebben we ons naar de oude baden laten brengen. Heilzame baden met natuurlijk warm water van 30 graden. Om daarin te zwemmen moet je tien euro betalen, we hebben niet gezwommen, maar het bad was goed bezocht. Ook hier veel Russen die al in badpak naar Pamukkale komen, geen gezicht. De kalkbekkens zijn erg mooi, maar het is een klein gebied.

Er waren heel erg veel mensen die door de bekkens wilden lopen. Ik ben met de voeten in het water gaan zitten waar het water de bekkens instroomt, zat naast een oude Indiase man die het water ook wel lekker vond.

Bij Pamukkale zijn erg veel muggen, we hadden er erg veel last van.

Op donderdag werden we om 6 uur gewekt door harde knallen, dat bleek vuurwerk te zijn ter ere van het begin van het offerfeest. Om 8 uur landde een luchtballon op 50 meter afstand. Op de camping waren voor 9 uur 3 schapen en een geit geslacht, een paar meter voor onze camper.

Het offerfeest was begonnen en wij zijn vertrokken richting Kusadasi. Onderweg zien we zomaar een nederlandse camper op een parkeerplaats staan. Verder is het erg rustig op de weg, Er zijn bijna geen winkeltjes en restaurants open, zelfs in Aydin, een vrij grote stad is alles gesloten. We zien hier en daar mensen nog bezig hun geit of schaap van hun jasje te ontdoen, dat kan blijkbaar ook aan de straatkant. In Aydin zien we zelfs iemand een koe slachten.

Als we Kusadasi inrijden verandert het straatbeeld onmiddellijk: veel mensen op straat en nagenoeg alle winkels open. We vinden de camping snel: midden in Kusadasi, tegenover de jachthaven. Op de camping staan veel vaste turkse kampeerders, 1 nederlandse camper en 6 campers van een georganiseerde engelse rondreis. ’s-Avonds zijn we uit gaan eten en kwamen terecht naast een 70 jarige engelsman die op een zeiljacht in de haven verbleef. Hij zat zijn verdriet te verdrinken; na vier jaar huwelijk zat hij alleen op zijn zeiljacht en stevende af op een echtscheiding

Op vrijdag wordt de camping flink druk, vooral de huisjes zijn druk bezet.

Op straat staat en rood campertje, een oud volkswagenbusje, helemaal behangen met versiering, stickers en op het dak spulletjes. Als we dichterbij komen om een foto te maken blijkt er een man in het busje te zitten en we raken aan de praat: het is een turk die al 30 jaar in Namibie woont, hij is met vrouw en drie kinderen via oost-afrika naar turkije gereden, een route met hindernissen.

Hij staat langs de weg omdat zijn kinderen van 4 en 2,5 jaar in een speeltuintje aan het spelen zijn. Zijn vrouw en 11 jarige dochter zijn terug naar Namibie ivm werk en school.

We spreken af dat hij in de avond een biertje komt drinken. Dan op zoek naar een kapper en die is snel gevonden: voor tien euro wil hij wel haren knippen. Dus mijn haren zijn nu geknipt, maar helemaal netjes is het niet.

Om zes uur komt opeens de namibische turk met zijn busje de camping oprijden. Hij komt naast ons staan en lust wel een biertje. Hij heeft van een vrouw in zijn geboorteplaats een hele koffer handgeborduurde kleedjes van 50 jaar geleden gekregen. De kleedjes in groot zakdoekformaat waren huwelijksgeschenken. Ook zaten er sjaaltjes in de koffer. Hij weet er geen raad mee en geeft de kleedjes en sjaaltjes weg. We hebben nu 3 kleedjes en een sjaaltje. Nadat hij de kinderen in bed had gelegd kwam hij opnieuw wat drinken en vertellen over de reis met hindernissen.

In de buurt hebben alle hotels en restaurants op vrijdagavond life muziek, en men kijkt niet op een decibelletje meer of minder; bubbles wil dus niet gaan slapen; te onrustig.

Inmiddels staat de Namibier al enkele dagen naast ons op de camping, De engelse campers zijn vertrokken, we hebben het zeer toeristische Kusadasi verkend en gisteravond onze 35^e huwelijksverjaardag gevierd met een heerlijk maal in een plaatselijk restaurantje.

Morgen verder noordwaarts.