bubbles.reismee.nl

Marokko 2017: Fes1

Maandag 6 november 2017. Een nationale feestdag in Marokko ter herinnering aan de groene mars in 1975; 35.000 vrouwen uit alle marokkaanse provincies van het koninkrijk trokken de grens met de Spaanse Sahara over, gewapend met vlaggen en afbeeldingen van de koning, om druk te zetten op de Spaanse regering om de Spaanse kolonie op te geven.

Uit de damesdouches komt geen warm water, dus douchen in de camper, de heren hadden meer geluk. Om elf uur gaan we op zoek naar een taxi om ons naar de Medina te brengen. Dat lukt al heel snel en binnen een half uur staan we bij Bou Jouloud “de blauwe poort”, de belangrijkste ingang van de Medina. De taxichauffeur was erg spraakzaam; hij vertelde dat er veel toeristen zijn in Fez, dat de hotels goed gevuld zijn. Hij bezweert ons dat we de tuinen naast de Medina moeten bezoeken. Hij is duidelijk trots op zijn stad: de mooiste en oudste van Marokko, volgens de taxichauffeur. Fes heeft een prachtig historisch centrum uit de 13e eeuw. De stadsmuren van Fès ommuren een doolhof van maar liefst 9400 smalle steegjes. Bij de blauwe poort aangekomen staat er onmiddellijk een “gids” naast ons die zijn diensten nogal dwingend aanbied. Voor 200 dirham wil hij een rondleiding geven door de Medina. We slaan zijn aanbod af en gaan op weg. Al snel komen we bij de koranschool, Medersa Bou Inania , gebouwd in de 14e eeuw. Een prachtig gebouw. Helaas konden we niet alles zien, tijdens de middagpauze is de koranschool gesloten voor bezoekers. Dan verder dwalen door de straatjes, op zoek naar de leerlooierijen. Onderweg zien we allerhande zaakjes waar handarbeid plaatsvindt: er wordt genaaid, getimmerd, schapenwol verwerkt, tekst uitgebeiteld in tegels. Tussendoor nog koffie en lunch op een dakterras. Al dwalend komen we bij een hele grote, prachtig versierde moskee, Karaouiyne Mosquee . We mogen natuurlijk als niet moslim niet naar binnen, maar de poorten staan open en we kunnen binnenkijken in een gebedsruimte en de grote binnenplaats. Op die binnenplaats zijn veel vrouwen met spelende kinderen. Uiteindelijk wordt dwalen verdwalen. Onmiddellijk staat er een jongen naast ons die de weg wil wijzen. Wij bedanken voor de eer. Maar we blijven onverrichterzake dwalen. Dan maar de weg vragen aan een militair, deze spreekt echter alleen Arabisch en delegeert de vraag naar een jongeman die daar ook rondhangt. Uit een ooghoek zie ik de vorige aanbieder van hulp in een nis vlakbij staan. De jongen wijst de weg: zegt “daarginds links” en wijst naar rechts. Enkele bochtige steegjes verder weten we het echt niet meer, en…….de eerste aanbieder van hulp staat ons al op te wachten. Deze keer accepteren we zijn aanbod om ons naar de uitgang te brengen, kosten 1 euro. Hij brengt ons naar de hoofdroute en van daaruit vinden we makkelijk de weg naar “de blauwe poort”. Op weg naar de blauwe poort besluit Godelieve nog ergens een mooie trui te kopen, na passen, onderhandelen en betalen lopen we verder. Dan mist Godelieve haar fototoestel, vast laten liggen in de truienwinkel, dus terug naar die winkel en ze heeft geluk: het toestel wordt door de verkoper achter een doek vandaan gehaald en teruggegeven. Terug bij de uitgang voor 2 euro nog een gegrilde kipfilet of zoiets met brood gekocht om vanavond te eten, daarna terug naar de camping per taxi, na onderhandeld te hebben over de ritprijs. Op de camping smaakt een biertje uit eigen voorraad na een dag in de stad heerlijk. Het koelt snel af en om 23.00 was het buiten 10 graden.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!