Zondag ochtend 12 maart vanuit Toledo in zuidelijke richting vertrokken met als doel een plaatsje net ten zuiden van Cordoba. Het is een leuke route, Het landschap is afwisselend en onderweg rijden we over 2 colls. Grote stukken zijn nauwelijks bewoond en op de weg is nauwelijks verkeer. We zien onderweg enkele ooievaarsnesten die bewoond worden, Er lopen veel runderen en soms is er een kudde schapen met een herder.

Ergens op een heuveltop staat een reusachtig groot mariabeeld. Hoewel het zondag is wordt er in het katholieke spanje overal op het land gewerkt. Ergens in een klein plaatsje is een veldcross bezig, er is verassend veel publiek terwijl er in de wijde omgeving eigenlijk niemand woont.

In bergachtig gebied zijn er een paar hele grote picknickplaatsen, compleet met bbq en picknicktafels.

We eten ergens onderweg een broodje, een restaurant in een olijvenfarm. Er is een grote ruimte voor festiviteiten, er ligt een leeg springkasteel in de ruimte, er is een bar en een groot restaurant. Natuurlijk verkopen ze ook olijfolie producten. Het is er best druk, veel motorrijders lijken de olijvenfarm als tussenstop te gebruiken. De ober vraagt naar onze nationaliteit en bedankt ons voor onze komst, alles in het spaans natuurlijk.

Er staat een flinke wind, de weersvoorspellingen geven stormachtige wind en veel regen voor de komende dagen.

Op maandag naar Isla Cristina gereden, onderweg miezert het af en toe. In de buurt van Huelva zien we veel bewoonde ooievaarsnesten, de nesten zitten allemaal op hoogpanningsmasten, in een mast zitten zelfs 3 nesten onder elkaar, etagewoningen.

Isla Cristina is een klein plaatsje aan de zee pal aan de spaans/portugese grens in een natuurgebied.

Er is een grote camping tussen de duinen en de rivier. Er staan veel overwinteraars waaronder veel nederlanders. Sommigen staan hier al sinds november. Je kunt hier veel fietsen en prima wandelen achter de duinen, er zijn enkele wandel- en fietspaden. Er staan veel pijnbomen en daarin wonen honderden Iberische eksters. Ze hebben een blauwe staart en vleugels en maken veel kabaal. Deze vogelsoort leeft altijd in groepen. Er wonen ook nog andere kleine vogeltjes en heel veel mussen en merels, af en toe een gekwetter van jewelste.

Het dorp is klein en heeft een onooglijk vissershaventje. Er zijn wel hotels en vakantie appartementen, maar die zijn nu gesloten. Het dorpje heeft een oud centrum met veelkleurige huisjes.

Dinsdag was het fris en vielen er meerdere buien, de zon heeft nog even geschenen en toen was de temperatuur best aangenaam.

Woensdag was droog maar fris, we hebben heel het dorp verkend per fiets, er zijn zelfs 2 grote supermarkten: een Lidl en een Dia, de Dia is de zuid-europeesche versie van de Lidl.

We zijn langs de duinen teruggefietst naar de camping. Eerst nog schelpen gezocht op het strand. De zee was nogal wild en tijdens hoog water waren er veel schelpen aangespoeld. Heel even scheen de zon en toen was het best aangenaam weer.

Op donderdag begon de dag bewolkt en koud. Het is koud en bewolkt gebleven, af en toe een bui. Een binnenzitdag dus.

Na een nacht regen zijn we vrijdag 17 maart 120 km oostwaarts gereden naar El Rocio, de regen is voorbij en er werd voor de komende dagen zonnig en warm weer voorspeld.

El Rocio is een klein dorp aan de rand van een natuurgebied. Er is maar 1 verharde weg, dat is de toegangsweg. Verder zijn alle wegen en straten onverhard en van los zand. Een bijzonder stoffig stadje. Alle gebouwen zien er goed onderhouden uit en hebben vaak witte gevels met gekleurde randen of versieringen. Er is een groot hippisch centrum en er zijn in heel de omgeving erg veel paarden. Zelfs de camping heeft ruimte voor kampeerders die hun paard meebrengen.

El Rocio is ook een belangrijk bedevaartsoord dat elk jaar door duizenden bezocht wordt.

Met Pinksteren is er een heel grote processie voor Maria, met heel veel rituelen, er komen heel veel mensen op af, ze komen niet alleen met bussen, maar ook te paard of met paard en wagen.

Er is een prachtig mooie kerk met aan weerszijde souvenirwinkeltjes met een grote hoeveelheid artikelen die gerelateerd zijn aan Maria, naast een medaille ligt evenwel net zo goed een hoefijzer in de vitrines.

Op zaterdagmiddag werd het druk in El Rocia, er reden urenlang bussen, auto’s en paardentrailers naar het dorp. Tegen de avond was het heel erg druk met mensen en paarden. Het was druk bij de terrassen en er werd veel alcohol gedronken, vaak echter stond men voor een cafe en dronk zelf meegebrachte drank.

Op Zondag zagen we tegen elven bussen en auto’s naar het dorp rijden, bedevaartgangers, en of toeristen, iedereen maakte er een feestje van. In de kerk was elke drie kwartier een dienst voor een grote groep, soms hele verenigingen, compleet met vaandel. Men is ook gekleed in rijkleding compleet met rijlaarzen. Laarzen zijn blijkbaar een must, dus bij gebrek aan rijlaarzen trekt men alle andere soorten laarzen aan.

Na de kerkdienst kochten velen kaarsen die men dan in een ander gebouw weer kon neerzetten. Er brandden duizenden kaarsen. Alle terrassen waren goed gevuld en het leek of ruiters te paard alleen waren gekomen om al rijdend door het dorp gezien te worden. Af en toe leek het op het plein een mierenhoop met daarin ook nog paardenkoetsen.

Tegen vijven was alles weer voorbij en begon de uittocht van mensen en paarden, een lange file het dorp uit. Er wordt verteld dat dit zich elk weekend herhaalt, met pinksteren als hoogtepunt, dan komen er nog veel meer mensen en paarden. Dan zou een staanplaats op de camping 80 euro per nacht kosten.

We vonden het hele gebeuren bijzonder om te zien, voor ons idee had het niks te maken met een bedevaart, het leek eerder een feestweekend.

Inmiddels staan er twee begeleide kampeer reisgroepen op de camping: een grote nederlandse groep campers en caravans en een grote groep campers van een franse organisatie.

Voorlopig hebben we weer genoeg zand en stof gezien.