Van Golbasi naar Goreme
Vanuit Golbasi bij Ankara naar Goreme in Cappadocie, 285 km. Mooie autoweg, waaraan op veel plekken gewerkt wordt. Het landschap is saai, Steppegebied op de Anatolische hoogvlakte, hele grote graanvelden waarvan het graan geoogst is, hier en daar een stadje. Geen ezeltjes en karretjes, maar grote trekkers en vrachtwagens die graan vervoeren. Bij een van de stadjes staat een tentenkamp, de tenten zijn grote zeilen op paaltjes, er wordt duidelijk geleefd, er ligt rommel en er hangt was te drogen. Eerst denken we nog aan vluchtelingen, maar het zijn waarschijnlijk seizoens arbeiders. We zien later nog een paar van zulke kleinere kampjes.
Na ruim honderd kilometer komen we bij een zoutmeer: Het Tuz Gölü; 80 km lang, 50 km breed. Het water is extreem zout, in die zin dat er zelfs tijdens de zomer een zoutlaag van 30 cm overblijft als het meeste water verdampt. zoutwinning is een belangrijke industriële activiteit in deze regio. De randen van het meer zijn dan ook wit, in het midden zien we een laag water. De weg loopt kilometers lang langs het meer. Vanaf nu zijn de graanvelden kleiner en worden er ook weer fruit en groenten geteeld, hier en daar zien we zelfs druiven. De zonnebloemen zijn geoogst en op veel plaatsen liggen graan en zonnepitten op een groot zeil te drogen bij de wat armzalige boerderijtjes. De zonnebloemen die nog niet zijn geoogst hebben vaak een kleurige plastc zak over de bloem, de reden weten we niet. De stoppels op graanvelden worden hier afgebrand. Soms komen er grote rookwolken vanaf. Weer veel fruitverkopers langs de weg en later stalletjes waar men aardappels per 25 kilo of meer verkoopt. Als we verder naar het oosten rijden wordt het weer heuvelachtiger, de huizen blijven wat armoedig, behalve in de grotere plaatsen, daar staan mooie nieuwe wijken en grote flatgebouwen. De benzinestations hebben geen restaurant en veel stations zijn gesloten en vervallen.
Onderweg worden hier en daar grote kuddes koeien uitgelaten, de herder loopt erbij. Slechts 1 keer zagen wij koeien in een omheinde wei lopen.
Dan naar Goreme, maar net voor goreme is de weg afgeloten en worden we omgeleid door smalle straatjes; opeens een adembenemend uitzicht op de vallei met grillig gevormde rotspunten en dalen. In het centrum aangekomen vinden we al snel de door ons uitgekozen camping. Helaas is de camping vol, Er waren zo weinig gasten dit jaar dat hij de hele camping voor de komende 4 dagen verhuurd heeft aan een groep van 200 jongeren voor een moslim congres. Hij geeft ons nog wat toeristische informatie en we lunchen in zijn restaurantje, daarna gaan we naar een camping 500 meter verder. Een heel erg mooi aangelegde camping met een mooi zwembad, dat overdag ook wordt gebruikt door dagrecreanten. Die douchen na zwembadgebruik, maar krijgen alleen een koude douche. Het warme water wordt overdag afgesloten. Ook hier zijn we de enige gasten, We hebben na Istanboel geen enkele andere camper meer gezien en hadden de kampeerlekken voor ons alleen. Alle eigenaren klaagden dat er dit jaar bijzonder weinig gasten zijn geweest.
Reacties
Reacties
Wij genieten erg van jullie belevenissen.Mooi
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}